نهال نارون

معرفی نهال نارون

نهال نارون از انواع نهال غیر مثمر است که علاوه بر اینکه جنبه زینتی دارد، دارای چوب بسیار باکیفیت و مقاوم می‌باشد. نام علمی این نهال زینتی Ulmus carpinifolia است. این نهال از خانواده ulmaceae محسوب می‌شود. این نهال گونه‌های مختلف دارد. منشا این گونه‌ها امریکا، جنوب اروپا و آسیای صغیر است. اما امروزه در اغلب کشورها، از جمله ایران، پرورش داده می‌شود. در باغ‌ها و بلوارها برای زیباسازی محیط این نهال را بسیار مشاهده می‌کنید.

نهال نارون آب و رطوبت پسند است. به همین جهت، اغلب در کنار رودخانه‌ها و جویبارها رشد می‌کند. همچنین، این نهال در شهرهای شمالی کشورمان به وفور یافت می‌شود. برای آشنایی بیشتر با انواع مختلف نهال نارون، ادامه مطالب زیر را مطالعه نمایید.

کاربرد نهال نارون

نهال نارون یک نهال زینتی است که توسط شهرداری برای زیباسازی شهرها در بلوارها و بوستان‌ها کاشته می‌شود. برخی از افراد نیز برای زینت بخشی به باغ و ویلای خود، این نهال غیرمثمر را ترجیح می‌دهند. درختان نارون بسیار تنومند و مستحکم هستند؛ به همین دلیل، به عنوان یک بادشکن عمل می‌کنند. گاهی اوقات، باغداران ترجیح می‌دهند که در اطراف باغ خود، نهال نارون را به عنوان بادشکن بکارند تا از سایر نهال‌های حساس، در برابر بادهای شدید محافظت نمایند.

علاوه بر این موارد، چوب تنه نهال نارون بسیار مرغوب و بادوام است. کیفیت چوب درخت نارون همچون درخت راش و گردو است؛ به همین دلیل بسیار ارزشمند و گران قیمت نیز می‌باشد. این چوب در مبل سازی و کشتی سازی نیز کاربرد دارد. چوب درختان نارون سنگین و با استحکام هستند. این چوب در برابر رطوبت و پوسیدگی نیز بسیار مقاوم است و برای تهیه روکش استفاده می‌شود. یکی از ویژگی‌های عالی چوب این درخت، خاصیت خام پذیری آن است. به همین دلیل در مواردی که نیاز به پیچاندن چوب است، کاربرد دارد.

پوست نهال نارون دارای ارزش پزشکی بالایی می‌باشد.

مشخصات درخت نارون

نهال نارون با قامت بسیار بلند و تنه قطور یکی از زیباترین انواع نهال غیرمثمر است. برگ‌های این نهال به صورت متناوب و غیرمتقارن رشد می‌کنند. برگهای نهال نارون به شکل بیضی شکل و با اندازه درشت هستند. رنگ برگ‌ها سبز براق است. سطح روی برگ خشن و زبر است. برگ نارون نوک تیز است. اطراف آن نیز دندانه‌های بسیار زیادی وجود دارد. این نهال از ارقام نهال‌های خزان دار، برگریز یا نیمه برگریز است. در فصل پاییز برگ‌های این نهال به زرد یا نارنجی تغییر رنگ می‌دهند. سپس به مرور این برگ‌ها می‌ریزند.

بدون شک، یکی از دلایل زیبایی بی نظیر نهال نارون روییدن شکوفه بر روی شاخه‌های درخت در فصل بهار است. از اوایل فصل بهار، قبل از رویش برگ‌ها، این گلهای زیبا برروی درخت ظاهر می‌شوند و تا اواخر بهار وجود دارند. گل‌های درختان همزمان نر و ماده هستند. گرده افشانی این درختان توسط باد انجام می‌گیرد. این نهال از 3 الی 5 سالگی قدرت بارور شدن دارد.

قدرت رشد نهال نارون متوسط است. این درختان قامت بلندی دارند و معمولا تا ارتفاع حدودا 30 متر رشد می‌کنند. اما گاهی اوقات، ارتفاع آنها به 35 متر نیز می‌رسد. تاج این درخت، مخروطی یا کروی شکل است. تنه درختان نارون بسیار قطور و تنومند هستند. در زمان بلوغ، قطر تنه درخت حدود یک متر خواهد بود. پوست تنه درخت نارون به رنگ قهوه‌ای تیره یا خاکستری می‌باشد. در ابتدا، پوست این نهال جوان صاف است. اما پس از بلوغ، به مرور بر روی تنه برجستگی‌های بسیاری ایجاد می‌شود.

شاخه‌های نهال نارون قوی و افراشته است. اما قسمت‌های انتهایی آنها به سمت پایین انحنا دارد. این شاخه‌ها پوست کرکی یا صاف دارند.

انواع نهال نارون

نهال نارون گونه‌های مختلفی دارد. برخی از مهمترین گونه‌های درختان عبارتند از نارون اوجا، نارون چتری، نارون ملج، نارون مجنون، نارون چینی یا برگ ریز، نارون برگ ریز ایرانی، نارون سفید، نارون قرمز و … . قدرت رشد و ارتفاع گونه‌های مختلف با یکدیگر تفاوت دارند. همچنین هر یک از این درختان در شرایط آب و هوایی متفاوت قابل پرورش هستند. بنابراین قبل از کاشت نهال نارون باید با توجه به آب و هوای شهر مورد نظر، گونه مناسب‌تر را انتخاب نمود.

انواع مختلف نهال نارون ویژگی‌های مختلفی دارند؛ بنابراین کاربرد مخصوصی نیز دارند. برای مثال نهال ملج دارای چوب بسیار زیبا و خوش کاری است و در ساخت صنایع چوبی کاربرد دارد. اما درختان مجنون، ظاهر زیبایی دارند و برای زینت بخشی باغ و ویلا مناسب هستند.

نهال نارون اوجا

یکی از معروف‌ترین انواع نهال نارون، اوجا می‌باشد. این نهال در جنگل‌های شمالی کشور و جلگه‌های ساحلی گیلان، مازندران و ارسباران به وفور مشاهده می‌شود. همچنین این گونه از نارون برای کاشت در استان‌های تهران و البرز نیز مناسب است. قدرت رشد این نهال بسیار بالا است و به طور میانگین تا ارتفاع 30 متر رشد می‌کند. قطر تنه درخت اوجا حدود یک متر است. پوست آن نیز، شیاردار می‌باشد. تاج درخت مخروطی شکل است. برگ‌ها به شکل بیضی هستند. سطح برگ زبر است و فاقد کرک یا کمی کرکدار می‌باشد.

نهال نارون چتری

گونه دیگر نهال نارون، نهال چتری می‌باشد. این نهال بر روی گونه ملج پیوند زده می‌شود. این نهال، در اغلب شهرهای ایران به خصوص استان تهران و البرز پرورش داده می‌شود. علاوه بر کشورمان، نهال نارون چتری در کشورهای روسیه، ارمنستان، افغانستان و جنوب اروپا پرورش داده می‌شود. این نهال سایه انداز بسیار خوبی دارد. به همین دلیل، به عنوان سایه انداز در باغ‌ها و بلوارها کاشته می‌شود. مقاومت بسیار بالا موجب شده است که گاهی اوقات به عنوان بادشکن کاشته شود. چوب این درخت بسیار بادوام و مقاوم است. این چوب در مبل سازی و کشتی سازی به کار می‌رود.

نهال نارون ارتفاع بلندی دارند، اما سرعت رشد آنها نسبت به درختان اوجا کمتر است. تاج این درختان کروی شکل و انبوه است. برگ درختان سبز تیره است. شاخه‌های درخت نیز صاف و به رنگ خاکستری می‌باشد.

نهال نارون ملج

نهال نارون ملج از گونه‌های بومی نهال نارون می‌باشد که در استان‌های شمالی کشور یعنی گلستان، مازندران و گیلان و همچنین آذربایجان پرورش داده می‌شود. این درختان در برابر سرما مقاوم هستند و در ارتفاعات بلند نیز امکان رشد دارند. قدرت رشد این درخت کند است، اما ارتفاع بلندی دارد. این درختان تا ارتفاع 35 الی 40 متر رشد می‌کنند. این درخت خزان کننده به خاک نیمه غنی نیاز دارد.

چوب درخت نارون بافت بسیار زیبا و ناهمگنی دارد. رنگ آن نیز قهوه‌ای مایل به قرمز با رگه‌های سبز است. این چوب در ساخت وسایل چوبی و مبلمان کاربرد دارد. چوب این درختان بسیار خوش رنگ و خوش کار است؛ به همین دلیل برای روکش سازی بسیار مناسب و کاربردی است. در سی سال گذشته، به دلیل ورود نوعی سوسک چوب خوار به جنگل‌های شمالی، مقدار این چوب بسیار کاهش یافته است؛ بنابراین قیمت آن نیز افزایش داشته اشت. این سوسک‌ها در چوب درخت ملج زندگی می‌کنند و از آن تغذیه می‌کنند.

نارون مجنون

یکی از زیباترین و معروف‌ترین انواع نهال نارون، نهال مجنون است. درختانی بسیار زیبا که برای زینت بخشی در ویلاها، پارک‌ها و فضای سبز کاشته می‌شود. این نهال زینتی مقاومت بسیار بالایی در برابر سرما دارد.

مناطق کاشت نهال نارون

همان گونه که پیش‌تر گفته شده، انواع مختلف نهال نارون برای کاشت در شرایط اقلیمی مختلف مناسب است. اما به طور کلی، می‌توان گفت که این نهال‌ها مناطق مرطوب و بارانی را بیشتر می‌پسندد. دلیل وجود بسیار فراوان نهال‎های نارون در مناطق شمالی کشور نیز همین مسئله است. این نهال در نزدیکی رودخانه‌ها و جویبارها رشد بسیار خوبی خواهد داشت. این نهال آب و رطوبت را پسند است. به همین دلیل پرورش آن در مناطق خشک و بیابانی موفقیت آمیز نخواهد بود.

بهترین دما برای پرورش نهال نارون، 1 الی 9 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. حداکثر دمایی که درختان نارون می‎توانند متحمل شوند، دمای 35 درجه بالای صفر است. اما اگر گرما از این میزان فراتر رود، باید میزان آبیاری آنها افزایش یابد. مناطق سردسیر برای پرورش این نهال مناسب نیست. در مناطقی که آفتاب کامل دارند، نهال رشد بسیار خوبی خواهد داشت. این نهال در مکان نیمه سایه نیز می‌تواند رشد کند.

نهال با انواع مختلف خاک سازگار است. اما در خاک‌های لومی، شنی و ماسه‌ای، رشد نهال به مراتب بهتر خواهد بود. خاک‌ باید زهکشی بالایی داشته باشد و آب را از خود عبور دهد. در صورت کاشت نهال در خاک‌های شور، آهکی و خاک‌هایی که میزان اسیدیته آنها بالای 8 یا 9 است، برگ‌های نهال خشک می‌شود و کم کم نهال از بین می‌رود.

مراقبت از نهال نارون

بلا فاصله پس از کاشت نهال نارون، باید آن را آبیاری نمایید. این آبیاری برای تثبیت ریشه ضروری است. تا چند روز پس از کاشت نهال نیز باید، هر روز آبیاری عمیق داشته باشید. این کار به رشد بهتر ریشه و مقاوم‌ شدن درخت کمک می‌کند. پس از مدتی، به آبیاری روزانه نهال نیازی نیست. کافی است، یک بار در هفته نهال‌ها را به صورت عمیق آبیاری نمایید. پس از گذشت چند سال که نهال‌ها بالغ شدند و ریشه آن‌ها در خاک گسترش یافت، می‌توانید فقط یک بار در ماه آن‌ها را آبیاری کنید.

آبیاری بیش از حد نهال نارون، زمینه ساز ابتلا به آفات، قارچ و بیماری خواهد شد. سوسک برگ‌خوار نارون و سوسک پوست‌خوار نارون دو مورد از مهم‌ترین و پرخسارت‌ترین آفات این نهال می‌باشد. رایج‌ترین بیماری این نهال نیز بیماری هلندی است که در اواخر بهار ممکن است، سلامت نهال را تهدید کند. هرس نهال یکی از بهترین روش‌های مقابله با آفات است. البته درختان نارون نیاز زیادی به هرس ندارند. بهترین زمان برای هرس این نهال، اواخر تابستان و یا زمستان است.

برای مراقبت از نهال نارون، تغذیه مناسب و کوددهی را نباید فراموش کرد. کمبود مواد مغذی و آلی در خاک موجب می‌شود که رشد نارون کمتر از میزان بهینه باشد و یا برگ درختان زرد شده و بریزند. در این حالت باید از کودهای حاوی فسفر، پتاسیم و نیتروژن با نسبت مشخص استفاده کرد. بهترین زمان برای کوددهی درختان نارون، اوایل فصل بهار می‌باشد. به طرق مختلف می‌توان این کود را به نهال رساند. شما می‌توانید کود را به آبی که برای آبیاری نهال استفاده می‌کنید، بیفزایید. همچنین می‌توانید در فاصله 90 سانتی متری از نهال، حفره‌هایی به عمق 30 سانتی متر ایجاد کنید و محلول کود را در آن پر کنید.