نهال شلیل انجیری

معرفی نهال شلیل انجیری

نهال شلیل انجیری محصولات خاص و متفاوتی نسبت به سایر ارقام شلیل دارد. محصول این نهال شلیل، گرد و تخت و انجیری شکل است. اگر چه محصول این نهال به هلو انجیری شباهت دارد ولی این دو میوه از هم متمایز هستند. این نهال یک رقم پیوندی است، به همین دلیل بازدهی آن بسیار بالا است. محصول این نهال بسیار مرغوب است و از بهترین ارقام برای صادرات به شمار می‌رود.

بهترین پایه برای نهال شلیل انجیری، هلو است. اما پایه آلو و زردآلو نیز برای پیوند این نهال مناسب است. منشا اولیه این نهال، چین است. قبل از تهیه نهال باید از ویژگی‌ها و شرایط پرورش آن آگاهی داشته باشید. در ادامه به معرفی کامل این نهال شلیل می‌پردازیم.

مشخصات محصول نهال شلیل انجیری

محصول نهال شلیل انجیری با اندازه متوسط و انجیری شکل است. وزن هر شلیل در حالت ایده‌آل حدود 200 گرم است. این شلیل کمی به هلو انجیری شباهت دارد. اما برخلاف آن پوست کرکی ندارد. پوست شلیل انجیری براق و سرخ رنگ است. قسمت گوشتی این شلیل آبدار و به رنگ زرد است. البته نسبت به هلو انجیری بافت سفت‌تری دارد.

شلیل انجیری طعم بسیار شیرین و خوشمزه‎ای دارد. توصیه می‌شود که محصول نهال شلیل انجیری پس از برداشت به بازار ارائه شود. زیرا نگهداری طولانی مدت آن در سردخانه ممکن است باعث کاهش کیفیت آن شود.

باردهی درخت شلیل انجیری

از مهمترین مزیتهای نهال شلیل انجیری بازدهی زود هنگام آن است. این نهال دو سال پس از کاشت شروع به تولید شلیل‌های مرغوبی می‌نماید. میزان باردهی درخت شلیل انجیری بسیار بالا است. از هر هکتار از زمین زیر کشت این نهال حدود 40 الی 50 تن شلیل انجیری مرغوب برداشت می‌شود. این میزان بازدهی بسیار عالی است. به همین دلیل کاشت این نهال بسیار سودآور است.

زمان برداشت محصول نهال شلیل انجیری تقریبا از اواسط تا اواخر ماه مرداد است. این نهال به دلیل پیوندی بودن و اصلاحات انجام شده بر روی آن، ارتفاع نسبتا کوتاهی دارد. یک درخت شلیل انجیری حداکثر تا ارتفاع 5 متر رشد می‌کند. به همین دلیل برداشت محصول این درختان بسیار ساده و کم هزینه است.

عمر مفید نهال شلیل انجیری حدود 10 الی 15 سال است. پس از پایان عمر مفید درخت، بازدهی آن به شدت افت می‌کند.

مناطق کاشت نهال شلیل انجیری

نهال شلیل انجیری در فصل سرما باید حدود 800 ساعت در معرض سرمای زیر 7 درجه سانتی گراد قرار بگیرد تا از خواب زمستانی برخیزد. تامین نیاز سرمایی نهال بسیار اهمیت دارد. بنابراین نهال باید در منطقه‌ای کاشته شود که حتما این نیاز نهال تامین شود. نهال شلیل انجیری پس از برخاستن از خواب زمستانی در اواسط فرورین شکوفه می‌دهد. شکوفه‌های این نهال به رنگ قرمز مایل به صورتی است. به دلیل گلدهی زود هنگام نهال، نسبت به سرمای بهاره حساس است. بنابراین به هیچ وچه در مناطق سردسیر که امکان سرمای بهاره وجود دارد، نباید این نهال را بکارید.

به طور کلی نهال شلیل انجیری در برابر سرما مقاومت چندانی ندارد. سرمای شدید باعث از بین رفتن برگها و ریشه نهال می‌شود. این نهال در برابر گرما مقاومت نسبتا بهتری دارد. بنابراین به شرط تامین نیاز سرمایی در مناطق گرمسیر قابل کاشت است. اما بهترین مناطق برای پرورش نهال شلیل انجیری، مناطق معتدل با زمستانهای ملایم و تابستانهای گرم است.

کاشت نهال شلیل انجیری

برای کاشت نهال شلیل انجیری باید زمان مناسبی را انتخاب کنید. همان گونه که در قسمت قبل ذکر شد، نهال شلیل انجیری نسبت به سرما حساس است. بنابراین باید پس از پایان سرما و در هنگامی که هنوز نهال در خواب زمستانی است، نهال را بکارید. بهتر است در اواخر اسفند یک روز ابری را برای کاشت نهال انتخاب نمایید. زیرا در این حالت احتمال بارش باران پس از کاشت نهال وجود دارد. بارندگی پس از کاشت نهال، باعث سیراب شدن کامل نهال می‌شود.

همچنین نهال شلیل انجیری باید در خاک مناسب و مرغوب کاشته شود تا رشد بهینه داشته باشد. بهتر است نهال در خاک شنی لومی کاشته شود. به هیچ وجه نهال را در خاک سنگین و یا مرطوب نکارید. خاک باید زهکشی مناسب داشته باشد. قبل از کاشت این نهال شلیل، زمین را شخم بزنید.

نهال شلیل انجیری برای عملیات فتوسنتز خود نیاز دارد که روزانه حداقل ۶ ساعت در معرض تابش نور مستقیم خورشید قرار بگیرد. بنابراین نهالها باید در فاصله مناسبی از هم کاشته شوند تا مانع از دریافت نور هم نشوند. فاصله استاندارد برای کاشت این نهال شلیل، الگوی مربعی با فاصله 3*3 متر است. این نهال نیاز به رقم گرده افشان ندارد و از ارقام خود بارور است.

مراقبت از نهال شلیل انجیری

پس از اینکه نهال شلیل انجیری را در باغ خود کاشتید، باید به مراقبت از آن بپردازید تا شاهد رشد و باروری آن باشید. مهمترین مسئله در مراقبت از نهال شلیل انجیری، آبیاری به موقع آن است؛ زیرا این نهال نیاز آبی فراوانی دارد و نسبت به کم آبی و خشکی حساس است. نهال شلیل انجیری در ماه‌های گرم تابستان، باید دوبار در هفته آبیاری شود. اما در فصل بهار نهال را یک بار در هفته آبیاری کنید. بهتر است از روش قطره‌ای برای آبیاری نهال استفاده کنید. زیرا غرقابی شدن به ریشه نهال آسیب می‌رساند.

کوددهی در زمان مناسب یکی دیگر از موارد مهم در مراقبت از نهال شلیل انجیری است. در ماه‌های اسفند و اردیبهشت از کود 10-10-10 برای تقویت نهال استفاده نمایید. همچنین استفاده از کودهای ازته و فسفاته در فصل بهار به افزایش میزان بازدهی نهال کمک می‌کند. بهتر است در اطراف نهال چالکودهای حفر شود و کود در این چالکود ریخته شود. به این ترتیب از تماس مستقیم کود با ریشه جلوگیری می‌شود اما ریشه به راحتی به کود دسترسی دارد.

برای مرقبت از نهال شلیل انجیری باید آفات و بیماری این نهال را شناسایی کنید. مهمترین آفاتی که ممکن است به این نهال آسیب وارد کنند، تریپس و شپشک نخودی است. همچنین سفیدک نیز مهمترین بیماری این نهال است. به دلیل ترشح شیره از تنه نهال، امکان ابتلا به بیماری‌های قارچی و یا باکتریایی مانند گال گیاهی وجود دارد. بنابراین برای جلوگیری از ایجاد زخم و صمغ زدن نهال، از ترکیبات مسی استفاده نمایید.