معرفی نهال آلو سیاه
نهال آلو سیاه از انواع نهالهای وارداتی و غیر بومی است که امروزه در کشور ما و اغلب کشورهای دنیا کاشت وسیعی دارد. خاستگاه اصلی این نهال کشور بلژیک و ژاپن است. این نهال پیوندی بوده و بر روی پایه آلوچه بذری پیوند زده شده است. همچنین اصلاحاتی بر روی آن انجام شده است که باعث افزایش بازدهی نهال و بهبود کیفیت محصولات شده است.
دلیل نامگذاری نهال آلو سیاه محصولات تیره و تقریبا سیاه رنگ آن است. به طور کلی در کشور ما آلوهای سیاه رنگ نسبت به دیگر ارقام محبوبتر هستند و بازار فروش بیشتری دارند. محصول این نهال یکی از بهترین ارقام برای تولید لواشک، ترشک و آلو خشک است. در مناطق نیمه گرمسیر، معتدل و نیمه سردسیر میتوانید این نهال آلو را بکارید و محصولات خود را در اختیار تولیدکنندگان این خوراکیهای خوشمزه قرار دهید.
مشخصات محصول نهال آلو سیاه
محصولات نهال آلو سیاه کوچک و گرد هستند. رنگ این آلوها بنفش تیره مایل به سیاه است. قسمت گوشتی آلو نیز تیره است. آلو سیاه از ارقام هسته جدا است؛ یعنی هسته به راحتی از قسمت گوشتی جدا میشود. طعم آلو بسیار شیرین و خوشمزه است. اگر چه به صورت تازه نیز میتوان این آلو را مصرف کرد ولی برای تهیه ترشک، لواشک و آلو خشک بیشتر کاربرد دارد.
باردهی درخت آلو سیاه
نهال آلو سیاه فقط در عرض یک سال پس از کاشت به بار نشسته و محصول دهی میکند. در سالهای اولیه میزان باردهی نهال کم است. اما پس از چهار سال بازدهی نهال بسیار افزایش یافته و به حداکثر میزان خود میرسد. باردهی درخت آلو سیاه به صورت خوشهای است. این درختان بسیار پربار هستند به طوری که هر درخت حدود 15 الی 25 کیلوگرم آلو تولید میکند. بنابراین از هر هکتار از زمین میتوان حدود 30 تن محصول برداشت نمود.
محصول نهال آلو سیاه در اواخر خرداد رسیده و آماده برداشت هستند. این نهال قدرت رشد متوسطی دارد. درختان بالغ حداکثر تا ارتفاع 5 متر رشد میکنند. به دلیل ارتفاع کم نهال، برداشت محصولات آن به سهولت انجام میشود. عمر اقتصادی درخت آلو سیاه حدود ۲۵ سال است. پس از اینکه عمر اقتصادی نهال پایان مییابد، بازدهی آن کاهش یافته و نهایتا متوقف میشود.
مناطق کاشت نهال آلو سیاه
نهال آلو سیاه برای تامین نیاز سرمایی خود نیاز دارد که تقریبا 1200 ساعت در معرض سرمای زیر 7 درجه سانتی گراد قرار بگیرد. پس از تامین نیاز سرمایی، شکوفههای نهال بر روی آن ظاهر میشوند. این نهال در فصل بهار گلدهی میکند و از ارقام دیرگل محسوب میشود. نهال تا حدودی سرمای بهاره را تحمل میکند.
نهال آلو سباه تحمل سرمای بسیار شدید و یخبندان را ندارد؛ به همین دلیل کاشت نهال در مناطق سردسیر و کوهستانی که دارای زمستانهای بسیار سرد است برای کاشت نهال مناسب نیست. همچنین کاشت نهال در مناطق کویری نیز توصیه نمیشود. بهترین شرایط اقلیمی برای پرورش نهال آلو سیاه، مناطق نیمه سردسیری و معتدل هستند که دارای زمستانهای ملایم و معتدل میباشند.
کاشت نهال آلو سیاه
یکی از مهمترین ویژگیهای نهال آلو سیاه سازگاری آن با انواع خاک است. این نهال خاکهای سنگین و مرطوب را به خوبی تحمل میکند. اما اگر میخواهید شاهد رشد و بازدهی حداکثری نهال باشید، باید آنها را در خاک شنی و لومی بکارید. این خاک سبک است و زهکشی مناسبی دارد. در این خاک کیفیت محصولات نیز افزایش مییابد. توجه داشته باشید که خاک حاصلخیز و غنی از مواد معدنی باشد. برای کاشت نهال آلو سیاه باید خاک خاصیت قلیایی داشته باشد و میزان PH آن بین ۵.۵ الی ۶.۵ باشد.
نهال آلو سیاه برای تولید محصولات شیرین و خوش رنگ باید روزانه ۵ الی ۷ ساعت در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار بگیرد. برای تامین این نیاز نهال، باید الگوی مناسبی را برای کاشت نهال در نظر بگیرید. با رعایت این الگو نور خورشید به میزان کافی به نهال میرسد. همچنین عملیات سمپاشی، برداشت محصولات و آبیاری نهالها به سهولت انجام میشود. طبق بررسیهایی که کارشناسان انجام دادهاند، فاصله استاندارد برای کاشت نهال آلو سیاه در زمینهای مسطح 4*4 متر است. اما در زمینهای شیبدار و بادخیز می توان نهالها را با فاصله 3*4 یا 3*3 متر کاشت.
نهال آلو سیاه از ارقام خود بارور است و برای لقاح به رقم گرده افشان دیگر نیاز ندارد. گرده افشانی این نهالها توسط برخی از حشرات از جمله زنبور عسل انجام میشود.
نهال آلو سیاه در اوایل بهار گلدهی میکند. وزش باد شدید در این هنگام موجب میشود که بسیاری از شکوفهها از بین بروند. در این صورت باردهی نهال بسیار کاهش مییابد. به همین جهت، توجه داشته باشید که از نهالها در برابر وزش باد محافظت کنید.
مراقبت از نهال آلو سیاه
نهال آلو سیاه نیاز به مراقبت و نگهداری دارد تا رشد مطلوب داشته باشد و میزان محصول دهی آن به حد ایدهآل برسد. اولین مورد از اصول مراقبت از این نهال که به آن میپردازیم، آبیاری نهال است. نهال آلو سیاه گزومورفی بالایی دارد و خشکی و کم آبی را به خوبی تحمل میکند. اما آبیاری دقیق و کافی نهال موجب میشود که کیفیت محصولات افزایش یابد. بنابراین به هیچ وجه نسبت به آبیاری این نهال بی توجهی نکنید. نهال باید هر هفته با 10 لیتر آبیاری شود.
نهال آلو سیاه نیاز به کوددهی دارد تا راندمان مناسبی داشته باشد. کودهای مورد نیاز نهال با توجه به سن نهال، فصل و مواد معدنی خاک و … تعیین میشود. برخی از کودها سبب افزایش باردهی نهال میشود. برخی دیگر نیز موجب جلوگیری از یخزدگی نهال میشود. برخی دیگر از انواع کود برای افزایش مقاومت نهال در برابر آفات و بیماری موثر است.
برای مراقبت از نهال آلو سیاه باید راههای مقابله با آفات و بیماری این نهال را بشناسید. یکی از مهمترین بیماریهای این نهال، شانکر باکتریایی است. این بیماری باعث پوسیدگی زیادی در ساختار درخت میشود. ترکیبات مسی برای از بین بردن این بیماری موثر است. گال گیاهی نیز یکی دیگر از بیماریهای رایج این نهال است. این بیماری به برگ، ساقه و ریشه نهال آسیب میزند.
بیماری دیگر نهال آلو سیاه بیماری لیسه نام دارد که با تغذیه از برگ و جوانه، باعث از بین رفتن حالت نهال و برگها میشود. برای درمان این بیماری از سم ملاتیون به همراه دیازینون استفاده میشود. آفت لارو نیز از مهمترین آفات این نهال است که باعث از بین رفتن برگهای درخت میشود. سم کنفیدور و لوفنورون برای کنترل این آفت مفید است.
نهال آلو سیاه به دلیل اینکه دارای شاخه و برگ بسیار متراکم است، نیاز به هرسهای متفاوتی دارد. نهال در سال اول باید هرس فرمدهی شود. پس از آن تا 12 سالگی نیاز به هرس نیست. اما پس از 12 سالگی میتوان هر چند ماه یک بار این کار را انجام داد. بهترین زمان برای انجام هرس فرمدهی، اسفند ماه است؛ زیرا به زمان شروع جوانه زنی نهال نزدیک است. این هرس موجب میشود که نهال در فصل برداشت، شادابتر و منظمتر باشد.
هرس باردهی نهال آلو سیاه باید در هنگامی که نهال در خواب زمستانی است، انجام شود. در هنگام هرس باردهی شاخههای بسیار بلند و بی ثمر نهال جدا میشوند؛ زیرا این شاخهها مانع محصول دهی بیشتر نهال میشود. البته توجه داشته باشید که هرس نهال یک کار تخصصی است و باید به صورت دقیق و اصولی انجام شود. اگر شاخههای نهال بیش از اندازه بریده شود، باعث از بین رفتن درخت میشود.
